Vele handen maken… mooie muziek.
Louis Cole – Thinking (live sesh)
Hardwerkende Nederlander
Dankzij Twitter hoor ik tegenwoordig bij bijna elk nieuws een stemmetje in mijn hoofd met de mening van “de hardwerkende Nederlander 🇾🇪”. Dat is een tamelijk rechtse witte man die alles ten linker zijde van zijn wereldbeeld (dus alles) “te links” noemt.
Ik ben er nog niet uit of dit een representatieve groep is, of niet. Ik ben eigenlijk bang van wel.
Berichten waarbij ik het stemmetje hoor: Iemand is blij met een X in het paspoort. Ergens is een steekincident. Elk nieuws over elke publieke omroep. Mensen blokkeren een snelweg. Andere kleur mensen blokkeren een andere snelweg. Dat soort berichten.
Firehose of falsehood
Het heeft geen nut om tegen Trump-aanhangers te zeggen dat hij liegt. Omdat zij zelf altijd zonder onderbouwing zeggen dat de andere kant liegt, gaan ze er vanuit dat dat voor anderen ook normaal gedrag is.
Maar nu wetenschappelijk. De techniek die Trump, Wilders, Putin etc gebruiken heeft een naam. Stortvloed aan leugens.
Domheid
De mensheid wordt misschien langzaamaan iets slimmer. Maar de wereld wordt in een hoger tempo ingewikkelder. En daarom verzuipen zo veel mensen in hun eigen domheid.
Oerol
Een eiland vol mensen die de schaamte voorbij zijn en genieten van al dat wezenlijke: de natuur, de rust, de vriendelijkheid, de kunst, de muziek, de mensen.
Mensen die het durven op te nemen tegen de wind, de kou, die tegen de golven in kunnen bewegen. Die geduld hebben om te wachten op, of oog hebben voor dat kleine mooie dat zich niet aan je opdringt maar bescheiden kan worden ontdekt als de tijd daar is.
Nieuw grapje
Janne vond het stom dat ik om mijn eigen grapje moest lachen.
Maar ik had ‘m zelf ook nog niet gehoord.
Dag van de Aarde
Vandaag is Earthday 2018, de dag van de aarde. Een van die linkse hobbies als je het vraagt aan Wilders of aan Trump.
Als je wilt weten welke partij de waarheid spreekt in een conflict dan moet je je afvragen welke belangen partijen hebben.
Welke belangen heeft het kamp dat de klimaatproblemen ontkent? Voor mij is dat duidelijk: het gaat om geld en dus macht. Er zijn twee groepen in dat kamp, rijken en sloebers.
De rijken hebben hun fortuin vergaard door “hard te werken”, dat betekent zo min mogelijk zelf doen en zo veel mogelijk anderen uitbuiten. Deze mensen hebben hun geld geïnvesteerd in bijvoorbeeld olie en wapens, hun belang is dat dit geld flink blijft renderen. De linkse agenda strooit roet in hun plannen.
De sloebers in het rechtse kamp zijn arbeiders die vooral opkijken tegen die rijken. Ze laten zich makkelijk beïnvloeden door de indoctrinatie van de machthebbers. Ze worden bijvoorbeeld via sociale media opgehitst door verhalen over hoe de “linkse kerk” de weinige mogelijkheden díe ze hebben om lekker van het leven te genieten (kilo knaller, hummer, roken etc) te verbieden of duurder te maken. Een tactiek die goed werkt is de het-moet-toch-niet-erger-worden-in-Nederland-tactiek. Hierbij wordt een leugen gepost op sociale media, bijvoorbeeld dat vluchtelingen 2000 euro per maand in hun schoot krijgen geworpen. De reacties die onder zo’n post staan die het tegenbewijs leveren worden niet gelezen. Het kwaad is al geschied. De sociale structuur van de rechtse groep lijkt veel op die in de onderwereld. Bovenaan staan de “untouchables”, onderaan het gajes dat schouderklopjes krijgt van hun meesters als ze klusjes hebben gedaan, zoals het viraal laten gaan van een haat-post, of het aanjagen van het idee dat de aarde plat is (Dat is een campagne tegen de wetenschap. Wetenschap ligt namelijk onder vuur omdat die zich heeft gekeerd tegen zaken waar de machthebbers hun geld in hebben gestoken, zoals fossiele brandstoffen).
Welke belangen heeft het linkse kamp? En daar komt Earthday om de hoek kijken. Deze mensen maken zich zorgen over microplastics in het milieu. In bijvoorbeeld zeezout, honing en vis blijkt veel microplastic te zitten. Ze maken zich zorgen over glyfosfaat dat aantoonbaar insecten uitroeit (daar is het tenslotte voor gemaakt) en dat veel langer in de keten blijft rondgaan dan goed voor ons is. Waterbedrijven hebben het op de lijst van probleemstoffen staan die ze niet goed uit ons drinkwater krijgen. Rijke landen worden overspoeld met goedkope producten uit bijvoorbeeld China die gemaakt zijn onder slechte omstandigheden voor mens en milieu. De werkelijke kosten van deze producten wordt als een hypotheek naar de toekomst geschoven. Hoe prettig is het om dit allemaal weg te lachen en mensen die hierover praten te bestempelen als do-gooders en gütmenschen? Kop-in-het-vervuilde-zand-gedrag vind ik dat.
Denk vandaag eens na aan welke kant jouw hart ligt. Wil je iets meer geld uitgeven aan eerlijk geproduceerd vlees waarbij dieren een iets beter leven hebben? Wil je boeren helpen die bewust kiezen om geen glyfosfaat te gebruiken, door wat vaker biologisch te kopen en daarmee met je portemonee te stemmen? Niet iedereen heeft het geld om dit altijd te doen, maar de “linkse mensen” proberen dit al jaren te doen, en daarom zijn nu de biologische komkommers als eerste op bij de AH. En zal het niet lang meer duren voordat meer telers de overstap maken. Als de overheid het goede kiest en een level playingfield maakt voor producenten vervalt hun argument “Ik wil wel duurzaam produceren, maar als ik de enige ben dan wordt ik te duur”. Als producenten worden gedwongen duurzaam te werken (en niet volgens het VVD-stokpaardje “zelfregulering”), dan zal de prijs uiteindelijk weer een stuk omlaag gaan. Maar niet zo laag als nu, want als het goed is zit er in de prijs in de winkel ook het bedrag verwerkt dat nu jouw kinderen zullen moeten betalen.
De Correspondent schreef: “Wie wil weten hoe pure ironie eruitziet, raad ik van harte aan nog eens het fragment terug te kijken van het moment waarop Facebook-baas Mark Zuckerberg tijdens het Amerikaanse senaatverhoor de vraag krijgt voorgelegd of hij met de zaal wil delen in welk hotel hij de afgelopen nacht heeft doorgebracht.
Wat volgt zijn misschien wel de meest ironische tien seconden uit de moderne geschiedenis: een stilte, een ongemakkelijke lach, twee twijfelachtige ‘eh’s’, gevolgd door een uiteindelijk ‘Nee.’”
Het inspireerde mij tot het maken van de volgende afbeelding.
Zelfregulering
Aan hen die zich zorgen maken over Facebook. Het probleem is niet Facebook, maar dat overheden nalaten de beïnvloeding aan banden te leggen. Als jij van Facebook gaat, blijven bedrijven zoals datzelfde Facebook jou gewoon volgen en bestoken op andere websites en apps.
Dat is het probleem. Dat kun je de bedrijven niet laten ‘zelf reguleren’ zoals de VVD altijd roept, dat kun je alleen centraal afdwingen, liefst op Europees niveau. Want daarin lopen wij als Europa voorop, maar nog lang niet ver genoeg.
In de jaren 60 was er het verhaal van de beïnvloeding door één enkele frame Cola in een bioscoopfilm. Een boel mensen ging in de pauze die zooi drinken en als zij nu nog leven, stemmen ze vast op Donald Trump.
Kijk je wel eens naar Victor Mids? Hij laat ook zien dat veel mensen super beïnvloedbaar zijn, en dàt moet wat mij betreft op de agenda. Overheden moeten daarmee bezig zijn, zoals met die ene frame in de jaren 60, dat werd toen verboden vertelt het verhaal.
Aan de andere kant helpt het ook dat mensen zich er bewust van zijn hoe het werkt. Als de goocheltruc wordt uitgelegd is er al een stuk minder aan. Maar omdat zeker een kwart van de mensen helemaal niet kan snappen hoe zoiets werkt en stévast bij elke truc roept dat er meer is tussen hemel en aarde, dáárom moet de overheid ons er tegen beschermen.