Vandaag is Earthday 2018, de dag van de aarde. Een van die linkse hobbies als je het vraagt aan Wilders of aan Trump.
Als je wilt weten welke partij de waarheid spreekt in een conflict dan moet je je afvragen welke belangen partijen hebben.
Welke belangen heeft het kamp dat de klimaatproblemen ontkent? Voor mij is dat duidelijk: het gaat om geld en dus macht. Er zijn twee groepen in dat kamp, rijken en sloebers.
De rijken hebben hun fortuin vergaard door “hard te werken”, dat betekent zo min mogelijk zelf doen en zo veel mogelijk anderen uitbuiten. Deze mensen hebben hun geld geïnvesteerd in bijvoorbeeld olie en wapens, hun belang is dat dit geld flink blijft renderen. De linkse agenda strooit roet in hun plannen.
De sloebers in het rechtse kamp zijn arbeiders die vooral opkijken tegen die rijken. Ze laten zich makkelijk beïnvloeden door de indoctrinatie van de machthebbers. Ze worden bijvoorbeeld via sociale media opgehitst door verhalen over hoe de “linkse kerk” de weinige mogelijkheden díe ze hebben om lekker van het leven te genieten (kilo knaller, hummer, roken etc) te verbieden of duurder te maken. Een tactiek die goed werkt is de het-moet-toch-niet-erger-worden-in-Nederland-tactiek. Hierbij wordt een leugen gepost op sociale media, bijvoorbeeld dat vluchtelingen 2000 euro per maand in hun schoot krijgen geworpen. De reacties die onder zo’n post staan die het tegenbewijs leveren worden niet gelezen. Het kwaad is al geschied. De sociale structuur van de rechtse groep lijkt veel op die in de onderwereld. Bovenaan staan de “untouchables”, onderaan het gajes dat schouderklopjes krijgt van hun meesters als ze klusjes hebben gedaan, zoals het viraal laten gaan van een haat-post, of het aanjagen van het idee dat de aarde plat is (Dat is een campagne tegen de wetenschap. Wetenschap ligt namelijk onder vuur omdat die zich heeft gekeerd tegen zaken waar de machthebbers hun geld in hebben gestoken, zoals fossiele brandstoffen).
Welke belangen heeft het linkse kamp? En daar komt Earthday om de hoek kijken. Deze mensen maken zich zorgen over microplastics in het milieu. In bijvoorbeeld zeezout, honing en vis blijkt veel microplastic te zitten. Ze maken zich zorgen over glyfosfaat dat aantoonbaar insecten uitroeit (daar is het tenslotte voor gemaakt) en dat veel langer in de keten blijft rondgaan dan goed voor ons is. Waterbedrijven hebben het op de lijst van probleemstoffen staan die ze niet goed uit ons drinkwater krijgen. Rijke landen worden overspoeld met goedkope producten uit bijvoorbeeld China die gemaakt zijn onder slechte omstandigheden voor mens en milieu. De werkelijke kosten van deze producten wordt als een hypotheek naar de toekomst geschoven. Hoe prettig is het om dit allemaal weg te lachen en mensen die hierover praten te bestempelen als do-gooders en gütmenschen? Kop-in-het-vervuilde-zand-gedrag vind ik dat.
Denk vandaag eens na aan welke kant jouw hart ligt. Wil je iets meer geld uitgeven aan eerlijk geproduceerd vlees waarbij dieren een iets beter leven hebben? Wil je boeren helpen die bewust kiezen om geen glyfosfaat te gebruiken, door wat vaker biologisch te kopen en daarmee met je portemonee te stemmen? Niet iedereen heeft het geld om dit altijd te doen, maar de “linkse mensen” proberen dit al jaren te doen, en daarom zijn nu de biologische komkommers als eerste op bij de AH. En zal het niet lang meer duren voordat meer telers de overstap maken. Als de overheid het goede kiest en een level playingfield maakt voor producenten vervalt hun argument “Ik wil wel duurzaam produceren, maar als ik de enige ben dan wordt ik te duur”. Als producenten worden gedwongen duurzaam te werken (en niet volgens het VVD-stokpaardje “zelfregulering”), dan zal de prijs uiteindelijk weer een stuk omlaag gaan. Maar niet zo laag als nu, want als het goed is zit er in de prijs in de winkel ook het bedrag verwerkt dat nu jouw kinderen zullen moeten betalen.
